Zondag 5 mei 2024, 11u
Ryelandtzaal Brugge
Achiel van Ackerplein 3
Tickets aan 23 EUR. Uw tickets worden na aankoop per mail verstuurd.
Zondag 1 mei 2022, 11u
Ryelandtzaal Brugge
Achiel van Ackerplein 3
Annelies Langenaekens op fluit
Bart Meynckens aan de piano
In een wereld vol digitalisering neemt Seafonia jullie graag mee op een muzikale reis doorheen de diversiteit van onze en andere werelden.
Wildlife Wereld. Geïnspireerd door een visioen van een dageraadscène in de Great Rift Valley in Oost-Afrika. Het ontwaken van het exotische dierenleven afgetekend tegen een dramatisch rijzende zon. Een mysterieuze aardse kwaliteit wordt weergegeven door ongewone klankkleuren in de fluit geproduceerd door alternatieve vingerzettingen.
Rebelse Wereld. De Sonata van Muczynski werd door een bevriende fluitist beschouwd als ’te moeilijk, weinigen zullen ervoor kiezen het te spelen’. Muczynski koos ervoor de stem van critici te negeren en schreef muziek voor solo-instrumenten waarin hun natuurlijk compositorische neigingen en clichés getart worden. Voor de fluit week hij af van de serene, zoete, melodische textuur en zette hij in op de mogelijkheid van het instrument om muziek te projecteren met een sterk en scherp karakter.
Emancipatieve Wereld. Een ode aan de diversiteit in de hedendaagse westerse wereld waarin ook vrouwen een evenwaardige plaats krijgen in de maatschappij, de politiek en ons programma. Het gebrek aan ’sonaterepertoire’ uit de Romantiek draagt bij aan het belang van dit werk. Hoewel fluitisten regelmatig werken van de strijkers lenen (Fauré en Franck sonates) is de enige sonate uit de Romantiek voor fluit en piano die van Carl Reinecke met Undine. Daarom wordt de Bonissonate vaak het Franse equivalent genoemd van de Reinecke Sonate.
Mythische Wereld (van Pan en de panfluit). De fluit zoals we ze kennen: sprankelend, speels, amoereus, levendig, vogelachtig, pastoraal, melodisch en aantrekkelijk.
Donkere Dromenwereld. Dromen zweven over de eerste wakkere momenten als een snel verdampende mist, een vage herinnering aan details. 'Black Anemones' is oorspronkelijk voor zang en is het tweede nummer van 'Two Poems of Agueda Pizarro'. De verteller van het gedicht is een kind dat zich tot zijn moeder richt, maar verrassend genoeg niet spreekt over intimiteit, maar over vervreemding en angst. De tekst staat vol met levendige beelden die een fantastische, maar onheilspellende droom uitbeelden.
Als componist was Otaka een voorstander van de Duitse romantiek in combinatie met bepaalde kenmerken van het Japans nationalisme.
Deel 2: Oosterse Wereld. Een zekere geheimzinnigheid en onzekerheid naast het gepassioneerde thema.
Onderwaterwereld. Geïnspireerd op oceaan- en walviszang. De speciale kleur van geluiden onder water wordt gemaakt door het vervormen van de toon bij de fluit, zo ontstaat er een golvend effect.
De Wereld van Intermenselijke Relaties. Onder fluitisten zegt de legende dat Cécile Chaminade het concertino schreef om haar fluitspelende minnaar te straffen nadat hij haar had verlaten om met iemand anders te trouwen. Haar opzet was om het stuk zo duivels moeilijk te maken dat hij het niet kon spelen.
Het getuigt van een grondige kennis en waardering van de expressieve en technische kwaliteiten van de fluit. Het is een van de grote standaarden van de literatuur van het instrument.
Het is zover! Op 18 april nemen Leen, An, Willemijn en Lore de gitaren opnieuw ter hand. Laat je door dit vurige kwartet meevoeren naar warme zomeravonden. Droom weg bij adembenemende gitaarmuziek en dans op het ritme van de deinende golven!
Met Danse d’Eau heeft Four Times a Lady een nieuw programma klaar, dat heerlijk nazindert tot de zomer écht begint.
The festive Spring has arrived,
The birds celebrate her return with happy songs,
And, meanwhile, at the breath of the Zephyrs
The stream flows with a sweet murmur:Thunder and lightning, chosen to proclaim her,
Come covering the sky with a black mantle,
And then, when these fall silent, the little birds
Return again to their melodious incantation:And so, on the flowery meadow,
To the gentle murmur of fronds and trees
The goatherd sleeps with his faithful dog at his side.To the merry sounds of a rustic bagpipe
Nymphs and shepherds dance beneath the beloved roof
At the joyful appearance of spring.
Schubert…..makes tears catch at the edge of my eyes; such fragile hope, such powerful emotions. Ian McMillan, poet
All very welcome to this third streaming concert, the last one during this winter time.
To help warming up this last part of our winter, I would like to play for you some of the finest, comforting music, Franz Schubert’s four impromptus opus 90. Schubert has this wonderful gift to mix very subtly light and dark -“chiaroscuro”- in his music. You feel in his melodies warmth and light and at the same time you hear sorrow and weeping. I get this image of a lit candle with a drop of candle wax -like a tear- rolling out of a shining eye. Or like Schubert said it himself: “when I wished to sing of love, it turned to sorrow, and when I wished to sing of sorrow, it was transformed for me into love.” Maybe it’s the combination of these two elements , which makes it so recognisable for a lot of people and therefore has such a comforting effect.
To cheer you up even more I will play George Gershwin’s three preludes in his so typical mixed style of classical music and jazz. These three preludes form a nice cycle, fast - slow - fast, with the first influenced by the Brazilian baião, a music genre and dance style, the second like a blues lullaby and the third with some Spanish flavour in it.
Maple leaf rag, one of the first ragtime compositions by Scott Joplin, is an everlasting hit and inspired many other ragtime composers.
I will end the concert with “Happy” by Pharrell Williams :)
“Met de klankkleur van een basviool” is een citaat van Karel van de Woestijne waarmee hij zijn indruk van het atelier van de expressionistische schilder Constant Permeke beschreef.
De basviool is de Vlaamse naam voor de grootste van de strijkinstrumenten, beter bekend als contrabas. Maar misschien is die klank u wel onbekend, en onbekend onbemind …
Jan Verheye op contrabas en Bart Meynckens aan de piano brengen daar verandering in. Via de muziek van twee generatiegenoten van Permeke.
Hans Fryba en Adolf Míšek, contrabassisten met hoog aanzien die voor hun geliefde instrument grensverleggende muziek schreven. Beiden gevormd in Wenen, beiden nadien een lange carrière als aanvoerder van de contrabassectie respectievelijk in Praag en Genève. Daar beleefden ze alle muzikale ontwikkelingen van de eerste helft van de 20e eeuw van dichtbij.
Net als bij de schilderijen van Permeke geven de composities een expressionistisch uiten van kleuren en gevoelens zonder daarvoor modernistische tendensen aan te wenden. Maar juist op geheel eigen wijze de gekende middelen in te zetten. Zich weliswaar zeer bewust van alle andere zich ontwikkelende stromingen.
Suite im alten Stil van Hans Fryba voor contrabas solo. Zes deeltjes waar de oude dansvormen als structuur dienen. Uiteraard met Bach cellosuites in gedachten, maar zie het vooral per deeltje als een onderwerp, zeezicht, portret, stilleven, …
Een stevige Sonate nr 2 van Adolf Míšek voor contrabas en piano. Waar in vier delen ongeveer alle gemoedssferen uitgedrukt worden. Misschien wel het sleutelwerk in het contrabas repertoire om als solo-instrument aan te sluiten bij de kleinere strijkers.
Tussen deze twee kleppers van formaat uit het contrabas repertoire, beluisteren we één van die andere ontwikkelingen in het begin van de twintigste eeuw. Arnold Schönberg, die tegelijkertijd ook kunstschilder was, wilde loskomen van de laat-romantische traditie en de tonaliteit. Hij legde de nadruk op de pure expressie van gevoelens, waarvan de mens er duizenden tegelijk heeft, aldus Arnold Schönberg in een brief aan Feruccio Busoni. We horen 6 kleine Klavierstücke op 19, die samen amper 5 minuten duren.
Bart Van Kerchove’s Moment Musical sluit perfect aan bij de romantisch-expressionistische traditie. De muziek verklankt de zoektocht naar het innerlijke en naar het contact met anderen. Eind 2020 voor Bart Meynckens geschreven. Een wereldpremière!
Jan Verheye was laureaat van Pro Civitate en winnaar van de nationale instrumentenwedstrijd. Na het behalen van het Masterdiploma aan het Gentse Conservatorium startte een bloeiende carrière als orkest en kamermuzikant. Dit als solist in het Symfonieorkest Vlaanderen en lid van kamermuziekensemble Arco Baleno. Als los medewerker bij ongeveer alle kamerorkesten, gaande van barokmuziek bij het Collegium Brugensis tot de vers geschreven muziek bij het Spectra-ensemble. Als solist vertolkte hij de concerti van Nina Rota, Dittersdorf en Bottesini met orkest. Daarnaast heeft hij gereputeerde basklassen in Brugge en Oostende en is medebezieler van Basdagen.
Welkom op een eerste streamingconcert!
Celliste Ann Van Hecke en pianist Bart Meynckens brengen een op en top romantisch programma, met de grote Sonate in drie delen van Edvard Grieg waarin een heel scala aan emoties de revue passeren.
Het eerste deel start als een wervelwind, balanceert tussen uitbundigheid en ingetogenheid, de wandeling versus de jacht, de zoektocht, de achtervolging, het bonzend hart... Een muzikaal verhaal van een buitengewone intensiteit.
Het tweede deel laat een gebed horen, en de weldadigheid van een warm bad. De zangerige melodie streeft hoopvol naar het goede, naar het licht. Maar de donkere wolken pakken al snel terug samen...
Als introductie van het derde deel horen we de reflectie van een eenzame cello. Uit het dal getrokken door de piano die met een dansant "paardje galop" vertroosting brengt.
Horen we ook een kinderliedje? Volgt er een happy end?
Na deze grote storm zoeken we wat rust in Waldesruhe van Antonín Dvořák, een wandeling door het bos en een mijmeren over wat geweest is.
We wuiven jullie uit met de heerlijke Zwaan van Camille Saint-Saëns en welkom heten we jullie met de o zo mooie melodie die Charles Gounod vond op de Eerste Prelude van J.S. Bach.